Ewy zauważenia – Blog Ewy Steinhardt

W budynku Dolnego Belwederu do września br. trwa wystawa prac wybitnej malarki o swojsko brzmiącym imieniu – Broncia. Kim była[…]

Ewa Steinhardt

Urodzona w Tarnowie w 1955 r. W roku 1979 ukończyła studia magisterskie na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Członek Stowarzyszenia Autorów Polskich. Pracowała w Muzeum Okregowym w Tarnowie w latach 1980-1984 jako asystent muzealny, a w latach 1985-2005 w Teefachgeschäft Steinhardt w Wiedniu – działalność własna. Publikowała w „Temi” – Galicyjskim Tygodniku Informacyjnym w Tarnowie, „Intuicjach Przydrożnych” – Kwartalniku Kulturalnym w Tarnowie oraz w sieci www.wiadomosci24.pl. W ostatnich latach publikuje w „Polonice” – Piśmie Polonii Austriackiej. Zamieszkanie dzieli między Wiedniem i Tarnowem. Od lat śledzi wydarzenia kulturalne w stolicy Austrii, zwłaszcza w dziedzinie wystawiennictwa muzealnego.

Geboren in Tarnów im Jahre 1955. Im Jahre 1979 absolvierte sie das Magisterstudium an der Fakultät für Philosophie und Geschichte der Jagiellonen-Universität in Krakau. Sie ist Mitglied des Verbands Polnischer Autoren. In den Jahren 1980-1984 arbeitete sie im Regionalmuseum Tarnów als Museumsassistentin, und in den Jahren 1985-2005 war sie im Teefachgeschäft Steinhardt in Wien tätig – einem privaten Gewerbe. Sie publizierte in der „Temi“ – einer Wochenzeitschrift in Tarnów, in der „Intuicje Przydrożne“ – einer Vierteljahresschrift in Tarnów, wie auch auf der Homepage www.wiadomosci24.pl. In den letzten Jahren verfasst sie Artikel für das Magazin für in Österreich lebende Polen, „Polonika“. Sie lebt in Wien und in Tarnów. Seit Jahren verfolgt sie kulturelle Ereignisse in der Hauptstadt Österreichs, insbesondere im Bereich der Museumsausstellungen.

Broncia z Sanoka i jej modernistyczny Wiedeń

Roy Lichtenstein ikoną pop-artu

Muzeum Wiednia

Max Oppenheimer – zapomniany wiedeński ekspresjonista

Lobmeyr – magia przepychu

Wiedeń zupełnie „inaczej”

Alex Katz – wizjoner i outsider

W wiedeńskiej kawiarni –zwyczaje i obyczaje

Helmut Newton – fotograf i prowokator

Klimt jako multimedialna przygoda

Mit Wenecji

Kolorowy świat Davida Hockneya

Wiedeńskie muzea

Modigliani – Książę z Montparnasse

Na podwodnej scenie

Jesień w wiedeńskich muzeach

Kobiecość Wiedeńskich Warsztatów Sztuki

Co wylansowała ulica Wiednia w okresie pandemii?

Kazimierz Prószyński pionier kinematografii

Dzieje Kulczyckich

Wiedeń, ojczyzna z wyboru Michaela Thoneta

Kawiarnie modernistycznej awangardy

Trzy fascynacje

Pokrewieństwo dusz

Ogród pełen barw

Na huśtawce w Praterze

Red Bull – skrzydła sukcesu

Wiedeń 1900 – skok w nowoczesność

Miasto kobiet

Kraków w kryminalnym stylu retro

Über Otto Wagner

Otto Wagner – wizjoner i architekt

Od butelki do karafki

Iść w nieznane

Mythos Galizien

Pocałunek Sfinksa – symbolizm belgijski

Jarosinski – weil’s Wienerisch klingt

Turczynski – die Macht der Tradition

Vielfalt im Unternehmen

Leidenschaft über alles

Ich habe das Leben gemeistert

Jarosinski – bo brzmi po wiedeńsku

Turczynski – siła tradycji

Pollischansky – klinika dywanów

Blisko poezji i Szymborskiej

Kryminały pisane archeologią

Von der Flasche zur Karaffe

Mógłbym mieszkać w Wiedniu

Poradziłam sobie z życiem

Modernistyczny alfabet Erosa